Engelenspoor

0 recensie

Samenvatting (annotatie): In de bundel Engelenspoor duiken de gevederde geesten overal op. Zij zijn niet zozeer hemelse wezens, maar staan symbool voor aardse zaken als afscheid en dood. Die delicate thema’s weet de dichter op een ontroerende wijze te verwoorden. Tussendoor slaat hij soms een iets lichtere toon aan en speelt hij met de afwisseling tussen het hoge en het lage. Zo komt een engel ‘aangevlogen in een handig zelfbouwpakket’. Jan M. Meier speelt schijnbaar moeiteloos met taal. Er gebeurt in zijn werk altijd iets spannends, niet alleen op het niveau van de gedichten, maar ook op dat van de cycli en de bundel als geheel. Hij vindt verborgen geluiden ‘in de woorden voorbij de bewoonde woorden’, en hij ‘golf[t]de woorden sla[at] pingpong / snel door de zinnen / smeer[t] de woordgewrichten / geef[t] klank aan de keel / tongzoen[t] de vermaakte taal’. Zijn gedichten klinken als muziek en lijken vaak gecomponeerd.