In Vlaanderen wordt er enkel opgegraven wanneer de bodem verstoord zal worden door bouwwerken. Een archeologische opgraving is dus het gevolg van een geijkt voortraject dat start met de aanvraag van een omgevingsvergunning. Voldoet je aanvraag aan bepaalde parameters, dan wordt er een archeologienota opgemaakt. Dat is louter bureauwerk, en schat in hoe groot de kans is dat er bij de geplande graafwerken iets van archeologische waarde zal gevonden worden. Is het antwoord positief, dan volgt er een meer diepgravend onderzoek. Maar de archeologen moeten zich uiteraard beperken tot de percelen die aangeduid zijn in de omgevingsvergunning. In Vlaanderen gebeurt dit gemiddeld enkele honderden keren per jaar.
